BOG‘LAR QIYG‘OS GULDA

She'rning o'zida muallifiga yozgan narsalarni ko'rsatib beradi. Muallif "tun" degan mavzuda va tun kabi xavotirlar, mafkuralar yaratib turib, o'ziga oid bo'lgan fikrlarini ifodalaydi. She'rda ko'rsatilgan tun, ochiq xavotirli, ko'ngli tinch, hushni xavfli, o'zgalar bilan izlanayotgan va o'zining xavfsiz yolg'izligini his qilgan sifatida tasvirlangan. Bularning o'rtasida muallifning ichki ko'ngli va jazbasi ifodalangan. She'rda ayniqsa ozodlik, erk va g'ayratning qadr-qimmati, dunyoning achinuvchiliklari va yorqinliklari ham tasvirlangan.

Bog‘lar qiyg‘os gulda — yaxlit bir chaman,

Har daraxt anvoi bir tarovatda.

Bir kaft bog‘ mehnatu hosilga vatan,

O‘zga ko‘rk, o‘zga rang har bir daraxtda.

Har navda bir gulda, har gulda bir ro‘y,

Har daraxt bargi bir dunyo hikoya,

Har birin hosili o‘zgasiga ko‘rk,

Biri-biri uchun qudrat, himoya.

Vatanim ko‘zimda: qay burchi aziz,

Bilmam, qayda tole serzavq, serjilo?

Yalpi to‘lishadi bedaxl yurtimiz,

Naq har qarichi dil, jon tomir go‘yo,

Bir qardosh tinchisiz — o‘zga beorom

Birining nonisiz — o‘zga emas to‘q...

Bu – qadim dunyoda yangi bir olam,

Bunda orqa tog‘siz bir tirik jon yo‘q.

Tayanch bo‘lmasaydi odamzod albat,

O‘zi kashf etardi, kashf etganday baxt.