Oydinda

OYDINDA

Bu she'rda shoir oydagi yorug'likni tasvirlagan va uning hamjihatlarini tavsif qilgan, shuningdek, oqshomning (oynaning) shakllarini va o'z o'zini oydandagi ko'zlariga taqdim etgan. Shoir tomonidan tasvirlangan manzaralar oqshom va oydin bir qancha qismlari, quyosh, yulduzlar va tomonlarga yo'naltirilgan turli hodisalar va tadbirlar hisoblanadi.

She'rning asosiy mavzusi, oqshomning jilib-jilmas ko'rinishidir. Shoir oqshomning suyak-suyagi ko'rinishini, hovuzdan oqshomga to'kishni va oqshomning har tomonida turli kashtalarni, ko'lmaklarni va ko'ngilochar qushlarni tasvirlagan. Shoir, manzaralar tasviri orqali, kundalik hayotda ko'p bo'lgan yo'qligi va ko'rkigini anglatadi. She'r o'zida, shoirning oydin tomonida yashab o'tirgan o'ziga xos hayotning e'tiborli tavsifi mavjud.

Jilib-jilmas to’lin oy,

Bulut xayolday yengil,

Oy anhorda qulun toy,

Gilosda shig’il-shig’il.

Yaxlit oynaday bo’lib,

Hovuzga yoyilgan u.

Egilsam-tubdan to’lib

O’zim chiqdim ro’baro’:

Atrofim to’la saf-saf,

Ming-ming yulduz ora man.

Barin sidirg’a chayqab,

Yerga sudrab boraman.

Yerda: novda, gul, barglar,

Aksi kashta singari.

Sel unutgan ko’lmaklar

Misli oyning singani.

Yonadi parcha-parcha.

Shabnam naq yel sochgan chog’.

Har nurda shodlik qancha,

Har soya sirga to’lig’.

Sayxonlar naq nur maydon,

Uyquda barcha tovush.

Inida uxlar nodon,

Latofatni sezmas qush.

O’zimga tashlayman ko’z:

Ko’ksim, qo’limda shu’la.

Osmonga tutaman yuz,

Yel silar yog’du qo’l-la.

Eh, umr yarmin yutib,

O’tgan tunlardami ayb?

Endi bu ko’rkni tutib,

Kunduzga bermasam hayf?